Historia

Wyspy Kanaryjskie początkowo nazywane były Wyspami Szczęśliwymi. Był to okres przed XIV wiekiem, kiedy to wyspę zamieszkiwali Grecy i Rzymianie. Dopiero wiek XIV przywiódł na Wyspy Kanaryjskie ponownie mieszkańców Europy.

Epoka Pańska – tak nazywany był okres kolonizacji wysp. Wyspy były w rękach możnowładców, jedynie Gran Canaria, Teneryfa i La Palma nie zostały przejęte w ręce możnowładców.

Rok 1477 przyniósł ze sobą rządy królewskie na wyspach. Prawo do morskich terenów wykupione zostało przez hiszpańskich Królów Katolickich.

Podbijanie wysp trwało do 1496 roku, najdłużej broniła się Teneryfa. Ziemie zostały podzielone między kler i resztę społeczeństwa: szlachtę i klasę średnią.

Wiek XVII i XVIII to narastający kryzys ekonomiczny na wyspach, w trakcie którego większość zamieszkujących je ludności wyemigrowało do Hiszpanii.

Od roku 1822, kiedy to wprowadzono pierwsza prowincję: Santa Cruz de Tenerife, istniał widoczny podział między wyspami. W 1936 roku, po rozpoczęciu Hiszpańskiej Wojny Domowej, na wyspach wprowadzono stan wojenny, którego skutkiem była w szybkim tempie rozwijająca się demokracja. Wtedy też wprowadzono Autonomię Kanaryjską, która obowiązuje do dziś. Do dziś istnieje też podział na dwie prowincje:

* Santa Cruz de Tenerife
* Las Palmas de Gran Canaria

W obydwu prowincjach funkcjonują osobne rządy, parlamenty oraz wymiar sprawiedliwości..